Een stedentrip Sint-Petersburg wordt vaak gecombineerd met een bezoek aan Moskou, de hoofdstad van Rusland. Wij kozen er echter voor om alleen St. Petersburg te bezoeken. Een sfeerverslag van een 4-daagse citytrip Sint-Petersburg.

Eigenlijk begon de stedentrip naar Sint-Petersburg al ver voordat we daadwerkelijk met het vliegtuig naar Rusland vlogen. Voor de reizen naar Rusland is namelijk helaas nog steeds een visum nodig. En dus moesten wij ook door de procedure voor het visum voor Rusland. Die kan lang duren, dus regelden wij het via een Nederlands visumbureau. Iets duurder, maar we hoefden daardoor niet zelf twee keer naar de Russische ambassade in Den Haag.

Na aankomst op de vervallen luchthaven van Sint-Petersburg werden we direct met onze neus op de feiten gedrukt dat we niet langer in West-Europa waren. Met enkele norse blikken van de douaniers, maar zonder lastige vragen kwamen we langs de douane en konden we op zoek naar de bus die ons naar het dichtstbijzijnde metrostation moest brengen. De bus kwam snel, maar op erg veel comfort hoefden we in de oude bus met enkel staanplaatsen niet te rekenen. Welkom in Rusland. Gelukkig duurde de rit niet lang zodat we snel de metro naar ons hotel konden pakken. De tegenstelling tussen de buitenwijken en het centrum is enorm. Toen we het metrostation uitkwamen liepen we recht tegen een prachtige kerk op: de Kerk van de Verlosser op het Bloed.

Kerken en kathedralen

Ons hotel stond in een zijstraat van de Nevski Prospekt, de achtbaanse hoofdader van de stad waar een groot deel van de bezienswaardigheden van Sint-Petersburg aan liggen. Niet onverstandig om je hotel in Sint-Petersburg hier te boeken. En dus doken we direct deze straat in. Al snel passeerden we enkele prachtige kerken en andere mooie gebouwen. Rond 23.00 uur keerden we terug in het hotel. En nog altijd was de zon nog niet onder. Rond middernacht werd het pas schemerig en om 03.00 uur kwam de zon al weer op. De dagen zijn in de zomermaanden erg lang in Sint-Petersburg. Verduisterende gordijnen zijn in deze stad dan ook geen overbodige luxe…

Bij een bezoek aan Sint-Petersburg ontkom je niet aan de vele kerken, kloosters, kathedralen en paleizen. En de Nevski Prospekt. De tweede dag gingen we verder waar we aan deze lange straat gebleven waren. Hoewel de Nevski Prospekt dwars door het centrum van de stad kruist, aan weerszijden van de straat door winkelend publiek en toeristen druk bevolkt wordt en de hele dag door vol loopt met auto’s kunnen sommige automobilisten het toch niet laten om met meer dan honderd kilometer per uur over de kruispunten te schieten. Als je dit zo ziet is het niet gek dat er in Rusland veel verkeersongelukken plaatsvinden.

Hermitage

Tijdens onze wandeling over deze drukke straat passeerden we de Vladimirskaja-kathedraal, de Kazankathedraal en de kolossale Izaäkkathedraal. De ene kathedraal is nog mooier dan de ander. Van binnen en van buiten. Aan het begin van de middag leek het te gaan regenen en dus kozen we ervoor om het Hermitage als luxe schuilplek te gebruiken. Best indrukwekkend zo veel schilderijen van zo veel bekende schilders. Het Hermitage is echter zo groot dat we slechts een klein deel van de collectie hebben gezien. Maar het was leuk om er een indruk van te krijgen.

Op zondag stapten we na het ontbijt direct in de metro naar de Petrus- en Paulusvesting. Vanaf deze vesting heb je een mooi uitzicht over de rivier de Neva en de stad met de Hermitage als stralend middelpunt. Daarna was het tijd voor het Alexander Nevski-klooster. Op het terrein van dit klooster staan twee kerken waar op het moment dat wij daar waren in de grootste kerk net een dienst plaatsvond. In tegenstelling tot de Nederlandse kerken staan in de Russische kerken geen banken of stoelen. Iedereen blijft gewoon staan en loopt weg als ze genoeg hebben gezien en gebeden.

Rooftop terras aan de Nevski Prospekt

De laatste dag in Sint-Petersburg was wat betreft het weer de mooiste dag. Om vijf uur zou ons vliegtuig vertrekken, dus we hadden in principe nog genoeg tijd om dingen te bekijken, maar we besloten het lekker rustig aan te gaan doen. We kregen een tip voor een mooi dakterras en dat bleek niet ver van ons hotel te liggen. Niet veel later ploften we dus neer in de heerlijke loungebanken op de rooftop terrace van Restaurant Moskou aan het einde van de Nevski Prospekt (in warenhuis Stockmann, naast metrostation Ploshchad Vosstaniya). Na een laatste blik op de Vladimirskaja-kathedraal tegenover ons hotel doken we de metro in op weg naar de luchthaven van Sint-Petersburg.

Dat Rusland erg op zichzelf is hebben we deze dagen gemerkt aan de Russen zelf. Waar in West-Europa vrijwel iedereen en zeker de jongeren wel een woordje over de grens spreekt is dat in Sint-Petersburg niet het geval. Zelfs bij de toeristische bezienswaardigheden ligt de focus op toeristen uit eigen land en verstaan de meeste mensen geen woord Engels. Het toppunt was toch wel de luchthaven, waar je mag verwachten dat ze je in het Engels te woord kunnen staan. Maar zelfs het meisje dat bij binnenkomst alle reizigers naar de juiste hal moest verwijzen kwam niet verder dan wat gestamel in het Russisch. Sint-Petersburg is dan wel de meest Europese stad van het land, de inwoners hebben duidelijk nog heel veel ‘Russische trekjes’.