Een MiniCruise naar Newcastle-upon-Tyne. Je hoort er steeds meer mensen over en duur hoeft de overtocht naar het noorden van Engeland met DFDS Seaways niet te zijn. Dus ook ik stapte in IJmuiden op de boot om de oversteek te maken.
Vooraf had ik geen idee wat ik kon verwachten en van bezienswaardigheden in Newcastle-upon-Tyne (vaak afgekort tot Newcastle) wist ik niets. Wel dat de stad bekend zou staan als zogenaamd shopwalhalla. Vooral leuk voor de dames. DFDS Seaways heeft verschillende soorten MiniCruises. Wij kozen voor de korte versie, de 3-daagse MiniCruise, waarbij je twee overnachtingen op de boot hebt en één dag Newcastle leert kennen. Een korte kennismaking dus.
Bij aankomst in IJmuiden is het een uur voor vertrek al behoorlijk druk in de vertrekhal met veel luidruchtige Engelsen die zich ongetwijfeld een paar dagen in Amsterdam hebben vermaakt. Het duurt dan ook even voor we kunnen boarden. Eenmaal op de boot zoeken we meteen onze hut op. Deze is aan de kleine kant, maar met een tweepersoonsbed en een (kleine) badkamer is er alles wat je nodig hebt. En een raampje om naar buiten te kijken. Na een korte blik vanaf het dek naar de hoogovens van IJmuiden vertrekken we al richting zee. Tijd voor een inspectie van de boot, want ook daar had ik me niet echt in verdiept. We zien enkele restaurants, een paar zitruimtes met een bar, een winkel en twee bioscoopzalen. Daar komen we de tijd wel mee door.
Het begin van de overtocht is heel rustig en we hebben amper het gevoel dat we ons op een boot bevinden. Dat verandert helaas snel. Bij het voorstellen van de crew had de kapitein al verteld dat hij storm verwacht en dat komt uit. Tot ‘s morgens vroeg gaat de boot hevig te keer en langer dan twee uurtjes hebben we dan ook niet kunnen slapen. Met een uur vertraging en zeer kleine ogen komen we rond tien uur ‘s ochtends de haven van Newcastle binnen varen. Zonde, want we hebben al niet zoveel tijd om de stad te verkennen. De bus zal ons om 15.45 uur namelijk weer terug naar de haven brengen voor de terugtocht.
Newcastle is echter geen grote stad en aan de tijd die we hebben om de stad te bekijken hebben we ruim voldoende. Ondanks het zogenaamde shopwalhalla (wat de buschauffeur ook nog eens wil benadrukken) wil ik ook wel wat van de stad zien. En met de grote bruggen over de rivier de Tyne, de vele kerken en oude kastelen is dat zeker niet onaangenaam. Ook de zon werkt gelukkig volop mee. Omdat de stad erg compact is kunnen we alles makkelijk per voet doen. Ondanks ons slaapgebrek. De stad is zo compact dat het voetbalstadion van Newcastle United FC vrijwel midden in de stad staat.
Bruggen over de rivier de Tyne in het centrum van Newcastle.
Grey’s Monument.
De poort van Chinatown en het stadion van Newcastle United.
Winkelen in Newcastle
Veel mensen gaan echter naar Newcastle vanwege de mogelijkheid om te winkelen. Daarvoor moet je vooral in winkelcentra zijn. De binnenstad is erg mooi, daar ben ik na een paar uurtjes wandelen al wel achter, maar om kleding te kopen ben je aangewezen op de overdekte shoppingmalls. Het neemt iets van de charme van de stad weg. Zonde, want de stad is wel degelijk erg mooi. Het is de enige kritische noot die ik heb voor de stad, want Newcastle is zeker leuk voor een dag of weekend en een 3-daagse cruise is leuk om eens mee te maken.
Veel kerken en kathedralen in Newcastle-upon-Tyne.
Rond een uur of half vier ’s middags zijn we weer op het station vanwaar de bus ons terug naar de haven zal brengen. In tegenstelling tot de heenreis gaat het boarden deze keer snel en in minder dan een uur zitten we weer op volle zee. Na een bezoek aan het ‘live entertainment’ duiken we rond middernacht ons bed in. Hopend op een kalme overtocht. En die komt er godzijdank. Alsof we over een lange weg door Australië rijden zo rustig. Zonder vertraging en volledig bijgeslapen varen we dinsdagochtend om half tien de haven van IJmuiden weer in.