“Wat nou als het één grote grap is?” Tijdens onze wandeling door Grönåsens Älgpark in Kosta begin ik te twijfelen – zouden we nog wel elanden te zien krijgen? Of worden we misschien voor de gek gehouden?

We liepen nu al een tijdje op het wandelpad om het terrein waar de elanden zouden moeten zitten. We hadden de uitkijktorens beklommen en het meertje afgespeurd naar drinkende of badende elanden, maar tot nu toe zonder resultaat. Op de website en in de folder waren we al gewaarschuwd: “Het terrein is uitgestrekt en we kunnen geen garanties bieden. Maar met een beetje geluk kunt u een eland zien.”

Een grote grap?

Na een tijdje wandelen sloeg de twijfel toe – of misschien was het de warmte, want het was weer een prachtige zomerdag. Met in gedachten het excentrieke uiterlijk van eigenaar Kenneth, die leek op de Kerstman die bijklust als boswachter, dacht ik opeens: “Wat als het allemaal één grote grap is? Zet een hek om een stuk bos, noem het een elandenpark en laat de mensen lekker turen.” Heel onwaarschijnlijk, ik weet het. Maar ik kon het toch niet helemaal van me af zetten.

Beren, jagers en botsingen

Niet dat we nog helemaal geen elanden hadden gezien. Op weg naar het wandelpad waren we het elandenechtpaar Karl-Gustav en Silvia al tegengekomen. Zij waren niet te missen, want ze stonden in een veel kleinere omheining. Een stukje verderop waren we door het ‘elandenmuseum’ gelopen, waar is uitgebeeld hoe een eland wordt opgegeten door een beer en een andere wordt neergeschoten door een jager.

Een ander tafereel waarvan je niet vrolijk wordt, hadden we al bij de ingang gezien: een eland die op een motorkap is terechtgekomen. Er gebeuren in Zweden elke dag tussen de tien en vijftien ongelukken waarbij elanden betrokken zijn. Elanden zijn grote, zware beesten, maar kunnen wel snelheden van vijftig kilometer per uur halen. Als ze bij zonsopkomst en zonsondergang in beweging komen, kunnen ze plotseling opduiken op de weg en bij een botsing een enorme schade veroorzaken.

Zoekplaatje met elandenoren

“Ja, daar ligt er één!” Net als ik het niet meer verwacht, heeft een van de kinderen een eland gespot. Ik tuur tussen de bomen en zie inderdaad een paar elandenoren tussen het groen bewegen. Daarnaast steekt nog een paar oren omhoog. Als ze niet bewegen, gaan ze helemaal op in hun omgeving. Het lange wachten en het zoekplaatje dat we nu met z’n allen proberen te ontcijferen, maken het des te leuker dat we ze toch nog hebben gevonden.

Aan het einde van de wandeling komen we nog langs een kleinere omheining, waar een jong elandje net even opstaat om naar een ander schaduwplekje te wankelen. Onze dag is helemaal goed. We zijn niet in de maling genomen en hebben gezien waarvoor we kwamen.

Terwijl andere bezoekers op de barbecue elandenworstjes grillen, duiken wij nog even de winkel in, waar meer spullen met elanden erop te koop zijn dan ik ooit bij elkaar heb gezien. We sluiten onze ochtend in het elandenpark af met een picknick en zullen nooit meer twijfelen aan de echtheid van de Zweedse elandenparken.

Vakantie Zweden boeken

Zelf ook een keer op zoek naar rendieren in het noorden van Europa? Kijk dan eens bij het uitgebreide aanbod van Scandinavië specialist Voigt Travel. Zij bieden reizen in de zomer en winter naar het noorden van Noorwegen, Zweden en Finland aan.